Είναι εκείνες οι μέρες που πρέπει να αλλάξεις σελίδα.
Ακόμα και το πιο μικρό ασήμαντο κι ανούσιο πράμα θες να το σβήσεις, να το αλλάξεις γιατι νομίζεις ότι θα σε βοηθήσει επιτέλους να αλλάξεις ριζικά.Είναι Παρασκευή... και το Σάββατο θα αργήσει.
Μια Εποχή Τελειώνει
Κι όταν αρχίζεις να το συνηθίζεις, τότε πρέπει να το πετάξεις, να το κόψεις να μη ξανά φυτρώσει.
Φτάνει πια... Στο τέλος θα πεθάνεις ίδιος... Όπως γεννήθηκες. Αυτό θες;
-Τα ίδια ρούχα, τα ίδια τα σταράκια, τα ίδια τραγούδια, τα ίδια αστεία...
δε βαρέθηκες;
-Όχι... κι όμως δε βαρέθηκα... Τίποτα από αυτά δε βαρέθηκα!-Τότε γιατί κάνεις σα τρελός να αλλάξεις;
-Γιατί...
"Χάνω τον εαυτό μου... Δεν ήμουν έτσι εγώ. Άλλαξα για να μην είμαι μόνος, αλλά στη τελική πάλι μόνος μου είμαι."
Βαρέθηκα να προσπαθώ... Μια τελευταία προσπάθεια
να γίνω πάλι "Εγώ"
να γίνω "Άλλος" για τους άλλους
-Δε μπορώ να σε βοηθήσω...
-Το ξέρω...
-...
-Κανείς δε μπόρεσε ποτέ... Και από κανένα δε ζήτησα, ακόμα κι αν μου πρόσφεραν... αρνήθηκα
-Γιατί; Γιατί σε όλα και όλους "όχι"
-Γιατί το "Ναι" άμα δεν αντέχεις να το υποστηρίξεις... Πονάει
~[...]~
-Ας αφήσουμε τα λόγια, έλα να σε κεράσω μια μπύρα προτού αλλάξω και δε ξαναβρεθούμε
-Θα το ήθελα πολύ ρε συ, αλλά..."μπλα μπλα μπλα"
-Οκ, δε πειράζει... καταλαβαίνω... άλλη(;) φορά.
Life Is Mean
Και πίνοντας μόνος την τελευταία του μπύρα...
Πέρασαν όλες οι αναμνήσεις, εικόνες όλα τα πρόσωπα που γνώρισε...
Όλα αυτά που έζησε και τότε συνειδητοποίησε ότι ΗΤΑΝ ο εαυτός του αυτό που ήθελε να αλλάξει...
Μα ήταν πια αργά... Η αλλαγή είχε ήδη ξεκινήσει...