Πυροτέχνημα

Άνοιξε τις πύλες της κολάσεως
και άφησε το άπλετο φως
να ακουμπήσει και να ζεστάνει
τη καρδιά του.
Καίγοντας όλους τους ενδοιασμούς
και όλες τις τύψεις.
Αφήνοντάς του έναν εαυτό
γεμάτο λάθη, έναν εαυτό
ευτυχισμένο.

Εκ των υστέρων,
όλα είναι πιο όμορφα.
Εξάλλου, το πρώτο φως
μπορεί να μας βρει νεκρούς.
Ήμαστε παρά ένα πυροτέχνημα
Μια λάμψη, ένας κρότος, λίγος καπνός.
Και μετά το τίποτα. Μια ανάμνηση.
Κλείνεις τα μάτια και υπάρχει.
Τα ανοίγεις και είσαι μόνος.

Καινός Έρως

Γλυκό προσωπάκι κενό από μέσα
Αχνό γελάκι ζωγραφίζει ένα λακκάκι.

Με πνίγει και νιώθω
πως κολυμπώ
σε ένα κενό αέρος.
Ένας καινός έρως;

Τελευταίες σκέψεις ενός βρικόλακα πριν κοιμηθεί.

Άμα δεν υπήρχε ο θάνατος, θα υπήρχε η ζωή;

Μίσος. Το πιο ενδιαφέρον αίσθημα. Το μόνο ίσος που βελτιώνουμε, βρίσκοντας καινούργιους τρόπους να μισούμε

Κάποιες φορές ελπίζω να σταματήσω να σκέφτομαι
και κάποιες άλλες να σκέφτομαι μαλακίες.

Άμα ήταν να δημιουργήσουμε έναν θεό σε αυτόν τον αιώνα. Με τον τρόπο ζωής του 21ου αιώνα. Πώς θα έμοιαζε;

Ο σκοπός αγιάζει τα μέσα; 
Μαλακίες! 
Ο σκοπός εκκολάπτεται από τα μέσα,
και καταστρέφει τη σημασία του σκοπού.

Συγνώμη ΙΙ

Συγνώμη για την απουσία θορύβου που κάνει η αναχώρησή μου.
Αύριο θα είμαι καλύτερος από σήμερα, και πιο μόνος.
Συγνώμη που σε περίμενα ξύπνιος.
Συγνώμη που δε μίλαγα αρκετά ώστε να με καταλάβεις.
Συγνώμη που έφευγες ξαφνικά χωρίς να πεις μια κουβέντα.
Αύριο θα είμαι πιο ευτυχισμένος από σήμερα, και πιο μόνος.
Συγνώμη που δε σηκώνω το τηλέφωνο
Συγνώμη που δε προσπαθώ
Συγνώμη που ζητώ συγνώμη
Αύριο θα λείπει το εγώ από μέσα μου και ένα κομμάτι του μυαλού μου
Συγνώμη που είμαι λυπημένος
Συγνώμη που δε χαίρομαι
Συγνώμη που σε απέφευγα καιρό
Αύριο θα τολμήσω να μιλήσω και θα είμαι πιο μόνος.