Πέμπτη 16 Ιουνίου 2016

Καταρρέω

Περνούσα δίπλα του 
και βρόμαγε ποτό.

Μιλούσε κι ανάσα του 
μύριζε καπνό.

Τα μάτια του γεμάτα 
θλίψη και πόνο.
Μια λέξη έλεγε μόνο.

Παραπατούσε 
κάθε μέρα μοναχός

Χανόταν ξαφνικά
από το φως

Κανείς δε ρώταγε ούτε ήξερε
που πήγε

Και όποιον πλησίαζε 
του φώναζε "φύγε"

Τα μάτια του γεμάτα 
θλίψη και πόνο.
Μια λέξη έλεγε μόνο.