Το ξέρεις, το ξέρω...
Από τότε που θυμάμαι ζω
να δω τον ουρανό γαλανό
στο μαύρο σκοτάδι
σα σε κλεισμένος σε τσουβάλι,
μια ζωή θλιβερή,
με το ένα χέρι στη καρδιά
και το άλλο στη σκανδάλη
"Αυτός και οι άλλοι"
Μικροί μεγάλοι.
Ψηλοί, κοντοί,
μελαχρινοί και άλλοι.
Σα τροχονόμος
μόνος σε άδειο δρόμο.
Αχρείαστος, άχρηστος
τριγυρνάει μόνος.
Κάνεις πως δε βλέπεις,
ξεχνάς, γελάς
για μια στιγμή θυμάσαι
θα έχεις να λες μετά
σε εμάς.
Το ξέρεις, το ξέρω...
Δε θα κρατήσει.
Κοιτάς την δύση.
Ρωτάς που θα καταλήξει
-κλείνεις τα μάτια-
δε σε νοιάζει
λες θα συνεχίσει.
Μα δεν ήξερες.
"Αυτός και οι άλλοι"
Άδειασε η φιάλη
Το ένα χέρι στη καρδιά
το άλλο στη σκανδάλη.
Το πιστόλι στο κεφάλι.