Πόσο γρήγορα χάσαμε;

Πόσο γρήγορα χάσαμε...

Μας νίκησε η βροχή

Κρίμα να μην είσαι εδώ 

μα δεν είσαι και πουθενά άλλου
μόνο στις σκέψεις μου τριγυρνάς
και στα δάκρυα που φέρνει ο καπνός

Σαπίλα στο κρεβάτι ξαπλωμένη
η ζωή μου σα σκυλί δεμένη
άγγελοι ας κατέβουν από ψιλά
να μου κόψουν τα σχοινιά

Κι εκεί που συνήθισα τη βροχή
έρχεσαι εσύ με μια ομπρελά

με χάιδεψες, σε χάιδεψα απαλά
και λερώθηκαν τα χέρια μου από την ομορφιά

Πόσο γρήγορα χάσαμε τα χρόνια μας
χάσαμε και τους εαυτούς μας
τα μυαλά μας και τις ιδέες μας
χάσαμε και τις φωτογραφίες που μας θυμίζαν
τις παλιές...
τις ωραίες...   μέρες μας