Ρώτησα τον ουρανό πως αντέχει μόνος
Έχω τα σύννεφα και τ' άστρα, τον ήλιο και το φεγγάρι.
Έχω φίλους παντοτινούς
που κανείς δε θα τους πάρει
Ρώτησα και το καταπράσινο χορτάρι
Έχω απλωσιά, ελευθερία και μυρμήγκια με το τσουβάλι
Έχω λουλούδια και φυτά
Και αυτά κανείς δε θα τα πάρει
Ρώτησα τη Θάλασσα τη μεγάλη
Έχω φύκια και ψάρια, γκάμα μεγάλη
Έχω τα κύματα με τους αφρούς
Και αυτά κανείς δε θα μου τα πάρει
Ρώτησα και τον έρμο, καημένο εαυτό μου
Έχω τον πελώριο ουρανό και το καταπράσινο χορτάρι
Έχω και τη θάλασσα τη μεγάλη
Και αυτά κανείς δε θα μου τα πάρει