Πουλημένος κάθε χρόνο πιο φθηνά.
Ξεθεωμένος από τα ψέματά μου.
Παίζοντας τα πιο σκληρά χαρτιά.
Προσπαθώντας να χωθώ με δόντια και με νύχια.
Ξεχασμένος και απ'τα καλύτερα παιδιά.
Απελπισμένος από την προσμονή.
Δικαιολογίες που πάντα λένε "είχα δουλειά".
Εγώ που πάντα άντεχα και πάλευα,
με προσευχές περνώ πλέον τα βράδια.
Και εκεί που όλα έδειχνα πως τ' άντεχα
τώρα δακρύζω και κλείνω τα μάτια
Πάντα αδιάφορος σαν θρόισμα φύλλων.
Έχοντας μια χαζή, αθώα καρδιά.
Σε ένα καβούκι γερά θωρακισμένο
που φαίνεται πως ποτέ της δε πονά
Χρεωμένος με μια ηλικία επ' αόριστον...
Προσπαθώντας όλο και πιο σκληρά
Έχοντας αναμνήσεις για κληρονομιά
Προσπαθώντας ν'αποφύγω τη θηλιά
Χρεωμένος με μια ηλικία επ' αόριστον...
Χρεωμένος με μια ηλικία επ' αόριστον...
